Cumhuriyetçi Türk Partisi (CTP) Genel Başkanı Tufan Erhürman sosyal meyda üzerinden yaptığı paylaşımla hükümeti eleştirdi.
Tahammül Sınırları Aşıldı!
Önce güneydeki bankalara yatan ödeneklerini alma sıkıntısı yaşadılar. Sonra 1500 TL destek ödeneği verilirken görmezden gelindiler. Nihayet iki lider 8 Haziran tarihini telaffuz etti. Bu defa da KKTC’deki verilerin henüz Cumhurbaşkanlığı’na iletilmemesi sorunuyla karşı karşıya kaldılar.
15’inden itibaren işverenlerinin kendilerini işten durdurabileceğini söylüyorlar. Ama hala ortada öngörülebilirliği sağlayacak bir tarih yok. Bu konuda bir tarih yok ama karantinasız girişler için 1 Temmuz tarihi dillendiriliyor. Bilim Kurullarının güneye geçişler veya 1 Temmuz için ne dediğini ne onlar biliyor ne de biz.
Sağlık Bakanı ihtiyaç var diyor ama pandemi hastanesiyle ilgili hiçbir öngörü yok. Girne’deki hastane için yıl sonu işaret ediliyor. Ama uzmanlar kapıların açılmasından sonraki ve Sonbahardaki kötü senaryolara pandemi hastanesiz yakalanmaktan endişe ediyor.
Sağlık alanındaki diğer ihtiyaçlar giderildi deniyor, tam bir envanter bir sayfanın üzerine yazılıp halkla paylaşılmıyor. Hükumet yetkilileri sağlık alanında hazır olunmamasından endişe edildiğini satır ya da konuşma aralarında dile getiriyor. Ama 9 Mart’tan itibaren insanlar evlerinde kapalıyken bu eksikliklerin neden giderilmediğini kimse açıklamıyor. “Önce sağlık” diyorsunuz ya; tam da onu diyoruz. Onun için soruyoruz. Bilim kurulları kapıların açılması, pandemi hastanesinin olmaması, sağlıktaki hazırlıklılık hakkında ne diyor?
Şimdi güneyde çalışan işçilerin işlerini kaybetme endişeleriyle genelde sağlıkla ilgili endişeler karşı karşıya geliyor. Çünkü her iki noktada da belirsizlik devam ediyor. Süreç yönetimi güven vermiyor. Ama bunun adına “biz bu süreci harika yönettik” denmeye devam ediliyor. Sağlıktaki ve ekonomideki endişeler, sadece güneyde çalışanların değil, kuzeyde işlerinden olan, maaşları düşen işçilerin, önünü göremeyen, batma riskinden bahseden esnafın, sektörlerin, işletmelerin endişeleri her gün biraz daha artarken her biri bir diğeriyle çelişen ama hepsi “başarı hikayeleriyle” dolu açıklamalar art arda geliyor.
Tüm uyarılara ve yapıcı yaklaşımlara karşın tahammül sınırları fena halde zorlandı ve artık aşıldı. Aşıldığının anlaşılmasında büyük yarar var!
