Her bayram çocuk olurum ben. Babamın elini öperken, neneciğimden hâlâ bayram harçlığı alırken, çocuk olurum ben. Adettendi bizim evde, Arife Suyu ile yıkayıp uyuturdu annem bizi. “İyilik, sağlık suları” akardı o çeşmeden çünkü. Banyodan son kez bu cümle ile değerdi üzerimize su. Heyecanla uyurduk, biran önce sabah olsun diye. Hatırladıkça o günleri, hep gülümserim. Yıllar geçti ama çok şey değişmedi kendi evimde. Hâlâ Arife Suyu akar çeşmemden. Her bayram sabahı Barış Manço müzikleri çalar bu evde. Kendi çocukluğumdaki gibi, ütülü, askıda, yatağın tam karşında durur bayramlıkları evladımın. Baktıkça çocuk olurum ben. Her bayram Ayşe Nenede nohutlu pilav yenir. Hâlâ bayram şekerleri ve kolonyası vardır girişteki masada. Eskiden koştuğumuz odalarda, şimdi evlatlarımızın kahkahaları yankılanır. Ve mutlaka dumanı tüter o zeytin dalının…Çocukluğum kokar her bayram. Ve yaşım kaç olursa olsun, her bayram yeniden çocuk olurum ben. Tek bir dileğim var her yıl olduğu gibi; eksilmeden çoğalmak.. Kokuların ve tatların en güzel duyguları hatırlattığı, sevdiklerinizle birlikte, güzel anılar biriktireceğiniz nice bayramlarınız olsun…
