Bugünkü yazımda uluslararası geçerli sertifikalı eğitimlerini aldığım telepati konusunu ve kurs esnasında, gerekli egzersizleri yaparken yaşadığım bir deneyimimi sizinle paylaşmak istedim.
Telepatiyi kısaca tanımlayacak olursam; duygu ve düşüncelerimizi enerji formu olarak bir başkasına iletmek, onun zihnine yerleştirmek diyebilirim. Eski çağlarda yaşayan insanların bu yolla iletişim kurduğu birçok kaynakta geçmektedir. Ancak nasıl ki kullanmadığımız duyular ve organlar zamanla yok olursa, bizler de bu gücümüzü kullanmadığımız için doğanın bize verdiği diğer pek çok yetenek gibi bu yeteneğimiz yozlaşmış, körelmiş durumda. Ancak Avusturalya’da yaşayan Aborjinlerin uzun mesafelerde hala telepati yoluyla iletişim kurduğu bilinmektedir. Bunun dışında özellikle ikizlerin bu yeteneğinin güçlü olduğu da bilinen bir gerçektir. Bunun en önemli nedeni, eterik bağımızın güçlü olduğu kişilerle telepatik iletişimin çok kolay ve de güçlü bir biçimde kurulabilmesidir. Aile bireyleri buna en güzel örnektir.
Günümüzde bilim insanları telepatik iletişimin, elimizin altında hazır olan bir iletişim şekli olduğu konusunda deneyler yapmakta ve bunun doğruluğunu kanıtlayan sonuçlarını paylaşmaktadır. Biraz araştırma sonucunda pek çok kaynağa ulaşmanız mümkün.
Gelelim eğitimde yaşadığım deneyimime. Bu egzersiz için iki kişi gerekiyordu. Birisi düşünceyi yerleştiren, diğeri ise düşüncenin yerleştirileceği kişi olacaktı. Başka bir şehirde yaşayan yakın bir arkadaşımı aradım ve konuyu anlattım. O akşam saat dokuzda telepatiyi deneyimlemek için sözleştik. Aslında eğitimi alan ve bu egzersizi yapması gereken ben olduğum için, düşünceyi yerleştiren kişi ben olmalıydım ama her nasılsa ben o an düşüncenin yerleştirileceği kişi olmayı seçtim. Zaten arkadaşım da yıllardır bu alanda çalışan ve psişik yönü güçlü olan birisi olduğu için egzersizin başarılı olacağından hiç şüphem yoktu. Benim ilk tecübem olacağı ve de zorlanmamam için gönderilen düşüncenin bir renk olması konusunda anlaşmıştık.
O gün akşamı iple çektim. Heyecanlı ve müthiş derecede sabırsızdım. Saat dokuza doğru tam da eğitimde öğrendiğim gibi (aslında düşünceyi yerleştiren kişinin inmesi gereken derinlik) meditatif hale gelip, gerekli olan beyin dalgasına indim. Bu aşamada arkadaşımın üçüncü göz yani alın çakramdan bana bağlanmasını beklemem gerekiyordu. Fakat ben yine bunu beklemeden, sanki düşünceyi yerleştiren kişiymişim gibi davrandım ve arkadaşıma bağlandım. Bu bağlantıyı güçlendirmek için düşüncelerimi, okuldayken onunla çekilmiş olan bir fotoğrafımıza odakladım, arkadaşımın benim bulunduğum odada olduğunu, benim tam karşımda durduğunu ve alın çakralarımızın birbirine çivit mavisi eterik bir kordonla bağlı olduğunu güçlü bir şekilde imgeledim. Sonrasında ise zihninden bana göndereceği renge odaklandım. Söylemeliyim ki o ilk anda çok yoğun bir şekilde sarı rengi hissetmeye başladım. Bir süre öylece bekledim. Algıma farklı bir rengin gelip gelmeyeceğini görmek istiyordum. Fakat sarıdan başka bir renk gelmiyordu. Bana gönderdiği rengin, sarıdan başka bir renk olması imkansızdı. Yaklaşık on dakika sonra bağlantıyı kestim, kalkıp kendime bir çay doldurdum ve arkadaşıma mesaj yollayarak “bir renk gönderdin mi” diye sordum. Yanıt alamayınca onun hala meditatif halde olduğunu anladım ve penceremden denizi izlemeye koyuldum.
Aradan on beş kadar bir süre dakika geçtikten sonra arkadaşım beni aradı ve bana mavi rengi gönderdiğini söyledi! Şaşırmıştım! Ben sarıyı bu kadar yoğun hissederken nasıl olurdu da o maviyi göndermiş olabilirdi? Ona “Ama bu imkansız! O kadar yoğun bir şekilde sarı rengi hissettim ki!” dedim ve bunun üzerine arkadaşım devam etti “Aslına bakarsan hata bende oldu. Saat dokuza doğru evin hemen karşısındaki marketteydim. O esnada renk düşünüyordum. Aklıma ilk sarı geldi. Sonra eve girdim. Meditatif hale gelince sana bağlandım. Bağlantıyı güçlendirmek için okuldayken seninle çekilmiş olan bir fotoğrafımıza odaklandım, kendimi senin bulunduğun odada, senin tam karşında dururken ve alın çakralarımızın birbirine çivit mavisi bir kordonla bağlı olduğunu imgeledim. Sonrasında ise mavi renkte karar kıldım ve sana onu gönderdim.”
Bunları duyunca olayı anlamaya başlamıştım. Gerçi şaşkınlığım daha da artmıştı. Çünkü deney çok başarılı olmuştu ve ikimiz de bir anda hem düşünceyi gönderen hem de düşünceyi alan kişi oluvermiştik!
Olay sırasıyla şöyle olmuştu; Arkadaşım henüz marketteyken ben ona bağlanmıştım. Onun zihninden geçen sarı rengi görmüştüm. Bu esnada ona, içinde bulunduğum mekan ve odaklandığım fotoğraf bilgilerini iletmiştim. O ise evine girip bana bağlanmaya çalıştığında ben bağlantıyı çoktan kesmiştim ve mavi rengi bu nedenle hiç hissetmemiştim! Yani telepatik iletişim çift yönlü olarak gerçekleşmişti!
Elbette eğitimin egzersizleri bununla sınırlı değildi. Yine bir gün, hiç önceden sözleşmeden, telefonda konuştuğum esnada gayet spontan gelişen bir deneyimim olmuştu. Bu eğitimden ve yukarıdaki deneyimimden bahsettiğim bir aile yakınım “peki, şu anda aklımdan geçen kelimeyi hissedebilir misin?” diye sordu. Birkaç saniye boyunca onun zihnini görmeye çalıştıktan sonra ağzımdan çıkan kelimeyi duyunca “Bildin!” diye haykırdı. “Tam da buydu aklımdan geçen kelime!”
Burada bir hususu belirtmek istiyorum. Her telepatik iletişim benimkinde olduğu gibi iradeli ve sözleşerek olmak zorunda değildir. Düşüncenin yerleştirileceği kişinin haberi olmadan da telepatik iletişim kurulalabilir. Elbette burada esas olan, karşımızdaki kişiye saf iyi niyet ve bütünün hayrına olacak ve kinsenin zarar görmeyeceği düşünceler yerleştirmektir.
Sözün özü; beyinden beyine iletişim mümkündür. Bunu yapabilmek için özel, seçilmiş kişiler olmamıza gerek yoktur. Eğitim, sabır, inanç ve yeterli tutku varsa her birimiz telepatik iletişimi başarabiliriz. Neticede elde edilecek kazanım, buna kesinlikle değer!
Haftaya, yine uluslararası geçerli sertifikalı eğitimini aldığım astral projeksiyon deneyimlerimi aktaracağım. Yine orada da oldukça ilginç deneyimler yaşadım. Konuyla ilgili sorularınız olursa facebook sayfamdaki paylaşmın altına yazabilir veya tarafıma mesaj gönderebilirsiniz.
Hep sevgiyle kalın.
