Delilikle, bilgelik fikirdaşlığı
Kim, diline en çok neyi doluyorsa, onda hiç yoktur.
İnsanın sahip olmadığı ve asla olamayacağı şey diline pelesenktir.
Mesela, itiraf edeyim, ben en çok aşktan ve sevgiden bahsedenim.
Çünkü istediğim aşkı bir türlü yarım yamalak olsun yaşayamadım. Sevgiye de doymadım.
O yüzden..
Kimde ne eksikse ve kim hangi yanlıştan vazgeçemiyorsa, o konuyu dilinden düşürmez.
Eksikleri ve yanlışları konusunda vaaz verip dururlar insanlar.
Adaletten bahsedenlerin bir çoğu adaletsizin önde gidip bayrak tutanıdır mesela.
Dünyanın tüm adaletsizleri birbirleri ile dayanışma içinde, 40 harami derviştirler birbirini iyi bilirler.
En çok demokrasiden bahsedendir hak yiyip, başkalarının özgürlüklerini legal yolla gasp edenler.
Bundandır ki, ulusal çıkar iddialarıyla kişisel çıkarlarını küresel yasalarla korurlar.
Savaşta da, barışta da birlik olup diğerleri üzerinden hep kazanırlar.
O yüzden gizli kollarla birbirlerini kollarlar.
Siyasi savaşlara prim vermediğim gibi, politik barışlara da inanmam.
Ahlak dersi verenler, kendi ahlaksızlıklarını görmezden gelenlerdir.
Gırtlaklarına kadar ahlaksızlığın bataklığındadırlar oysa…
Ahlaksız olanların avukatları da, düşmanları ve dostları da ahlaksızdır.
Kendi koloni çıkarları doğrultusunda türlü ahlaksızlıkları haklı ve doğru olan budur diye gösterip iddia edebilirler. Hatta baskıyla koloni dışı topluma da baskıyla kabullendirirler.
Bu en büyük ahlaksızlıktır.
Namustan bahsedenlerin şerefsizlikleri boyunu aşmıştır, emin olun.
Kimseler görmeden, herkesten saklı yedikleri herzeleri namusuzluktan saymazlar..
Namussuzluklarını iyi gizleyebilenler, başkalarının namus hatası ifşası için can atarlar.
Onlar da birbirlerini iyi tanıyıp, beraber düşüp kalkarlar.
Hırsızlara küfredenler, çaldıklarını örtbas etmeyi becerenlerdir.
El çabukluğu marifetiyle zengin olup, diğer hırsızların yolunu kesme çabasındadırlar.
Tüm hırsızlar, diğer hırsızları şahsen iyi tanırlar.
Ola ki hırsızlığı becerip aklanan olursa, bağırlarına basıp hemen aralarına ve korumalarına alırlar.
Haramzade dostluk zinciri onların en kuvvetli güven unsurudur.
Tanrı’yı övüp de Allah korkusu dersi verenler o dersten bir türlü geçemeyenlerdir.
Kendi Tanrı tanımazlıklarını, başkalarının tanrı korkusunu besleyerek bastırırlar.
Kendi günahkarlıklarını başkalarının günahını açık ederek örterler.
Tanrı, onların en yüce kozu, kılıcı ve muhakemesidir.
Durduk yerde din dersi verenler, tüm derslerde kopya çekerek, o mertebeye gelenlerdir.
Bu tipler, dini, yalanlarına kalkan, ahlaksızlıklarına zırh, hırsızlıklarına kamuflaj, adaletsizliklerine cübbe, düzensizlik ve güvensizliklerine üniforma diye giydirenlerdir.
Dinimizden örnek vererek herkesi suçlama meraklıları en suçlu olandır.
Sevgiye ve ilgiye en çok ihtiyacı olanlar, en büyük ilgi ve sevgiyi arkadaşına veya sevgilisine bolca yaşatanlardır.
Ne kadar çok sevgi ihtiyacı içindeyseler, o kadar büyük severler ve aynı ölçüde sevgisiz bırakılırlar.
Çünkü, gereğinden fazla sevdiğini belli edenler, aynı ölçüde sevgisiz ve de yalnız bırakılacaklarını bilmezler.
Bunu çok iyi bilseler de, sevgiyi bolca sunmaktan kendilerini alıkoyamadıkları için, hayatları boyunca, karşılıksız sevgiye veya ilgisizliğe mahkum kalırlar.
Yanlızlıktan fazlasıyla bahsedenler.
Beraber oldukları insanları yalanlarıyla bir süre idare ettikten sonra terk edilenlerdir.
Ve sonrasında yaşadıkları yalnızlık, hayatın en boş beleş ve suni kalabalığıdır.
Sürekli, ne yapsam olmuyor.
Eninde sonunda kaybeden ben oluyorum, diye yakınanlar. Hep yalnız, sevgisiz, ilgisiz ve terk edilmiş bırakılanlardır.
Bunlar, çoğunlukla, kendini karşısındakine kurban eyleyen, her koşulda ödün veren, hadsiz özverili, sınırsız şefkatli, ölçüsüz biçimde alçakgönüllü olanlardır..
Endaze ve şiraze sahibi olmadıkları sürece yalnız ve mutsuz kalırlar…
Velhasılı ey okuyucu, delilikle bilgelik kardeştir. Ya delirerek bilgeliğe erişirsin, ya da bilgelik yolunda delirirsin, aynı şey..
… Fakülte’nin kapısından hangi mertebeden girersen gir, fıtratındaki meşrebin iki katıyla çıkarsın.
Mayanda ne var ise ayranın ona kabarır iyi bilesin.
Fıtri eşeklik bakidir, mektep yolunu beyhude aşındırısın, öğrenesin.
Ruh hamurunda alimlik var ise mektepsiz de mürekkepsiz de olsa seçilirsin..
Unutma ey fani;
Her mümin hacı mertebesine ve ulviyetine laik olsaydı gitmekle Kabe’ye. Mekke’ye odun taşıyan merkepler de Derviş sayılırdı haybeye…
Yareni cahil, yoldaşı cühela, fikren fakir, zikren ahir, fikri bahir olanla dostluk, değildir hayra reva ve değil, senden, böyleleri ehil evla..
Tanımak istersen bir insanı ya çık onunla bir yolculuğa, ya da otur ye iç aynı sofrada veya yaşamayı dene aynı çatı altında..
İçki dengesizi azdırır yiğidi de bilgelik kıvamında sızdır unutma..
İçip de keyfe, aşka, gaza gelerekten içki sofrasında konuşanın, verdiği sözlere güvenip aldanma.
Her konuşanı bir şey biliyor sanma,
her dinleyenin de seni anladığına kanma…
Sen ne kadar bilgelik ve ustalıkla doğruyu anlatmaya çalışsan da, mesele karşındakinin anlayabildiği kadar, aklının yettiği ve kestiği kadardır, unutma.
Hatasını tekrar edene de fazla vakit harcama, hata onda, ilim ve hakikattir, aldırma.
O yüzdendir ki.
Derviş yoldaşını Tekke’de,
Hacı, ahiretliğini Mekke’de,
Mürşit yol arkadaşını Medrese’de.
Mirasyedi haramzadeyi Terekede
Hoca yarını, yaranını Cami’de.
Mümin inancını safda, zikirde
Aşık, aşkı ve aşıkı kalimede şiirde
Deli bilgeyi, bilge deliyi demde bulur
Candaş Özer Yolcu
